Games als educatie

Artikel:
Bijdrage aan ontwikkeling kind
De wetenschap is het erover eens dat kinderen veel kunnen leren van het spelen van games. Volgens onderzoekers zouden ouders en leraren zich er meer van bewust moeten zijn dat games evenzeer bijdragen aan de culturele ontwikkeling van een kind als literatuur, muziek en films. Uit een Engels onderzoek bleek dat jongeren die regelmatig games spelen vaker en met meer succes een universitaire studie volgen.

Evident zijn de algemene computervaardigheden. Omgang met muis, toetsenbord, diverse besturingssystemen, het zal de jonge gamer later allemaal van pas komen. In veel games, zeker als die online worden gespeeld met andere spelers, is de voertaal Engels. Zo kunnen gamers letterlijk de taal al spelende leren.Maar er zijn ook een aantal andere, minder voor de hand liggende vaardigheden die worden geleerd en gestimuleerd door het spelen van games. Zoals het verhogen van de reactiesnelheid en het aanleren van multi-tasking vaardigheden, want games dagen uit om verschillende opdrachten tegelijkertijd uit te voeren.

Informatieverwerking
Een ander voorbeeld is het ontwikkelen van de capaciteit tot informatievergaring en -verwerking. Simulatie games zoals SimCity of Civilization doen een beroep op de speler om een grote hoeveelheid informatie te verwerken en op basis daarvan beslissingen te nemen en een strategie uit te stippelen. De speler moet voor een deel zelf op zoek gaan naar de informatie. Deze vaardigheden worden steeds belangrijker omdat de informatiestromen toenemen en de informatiekanalen veranderen. Het grote voordeel van games is dat jongeren deze vaardigheden trainen zonder dat ze het zelf door hebben. Een goed spel verenigt het nuttige met het aangename.

Sociale contacten
Als nadeel van games wordt nog wel eens aangehaald dat het spelen van games een eenzame, weinig sociale activiteit is. De werkelijkheid is anders, want kinderen spelen zelden alleen. Gamen biedt ze juist de gelegenheid tot uitgebreide sociale contacten en interactie. Het aantal ‘gaming communities’ op internet neemt steeds verder toe en het merendeel van de games heeft een multiplayer-optie waarvan gretig gebruik wordt gemaakt. Bovendien zijn games vaak een favoriet gespreksonderwerp op school of op het werk waardoor sociale netwerken versterkt kunnen worden. Er komen steeds meer zogenaamde ‘partygames’ op de markt die speciaal ontwikkeld zijn om met vrienden te spelen zoals het zangspel SingStar of de muziekquiz Buzz.

Link:
http://www.weetwatzegamen.nl/pagina.php?id=16&t=NL

Commentaar van Pepijn:
Okee, ik ga niet nog eens alles herhalen wat hierboven staat. Het lijkt me duidelijk dat voor ieder nadeel ook een voordeel te verzinnen is als het gaat om gamen. Ook uit dit artikel blijkt dat het van de speler zelf (of de ouders die het kind een spel laten spelen) afhangt of de gevolgen positief of negatief zijn. Ik ben ervan overtuigd dat "met mate" gamen zeker goed is. Vooral bij de jongste doelgroep (3-6 jaar). Deze games zijn meestal erg educatief. Maar ook games die gericht zijn op de oudere spelers kunnen de gamers iets leren. Ik denk persoonlijk dat een groot aantal games educatief is, zonder dat de speler het merkt. Ik heb zelf ook veel van games geleerd. Om een paar voorbeelden te geven:

• G-krachten zeiden mij niets, totdat de poppetjes in Rollercoaster Tycoon kotsend uit mijn achtbanen kwamen
• Engels heb ik niet op de Havo geleerd, maar door online te communiceren (vaak in games)
• Door het spelen van games, kwam ik op bepaalde fora waarbij creativiteit voorop stond (ik maakte kleine plaatjes/signatures voor gamers), daarmee ontstond een hobby, vanuit deze hobby ontstond een droom (grafisch ontwerper worden), deze droom jaag ik nu achterna door mijn opleiding te doen.

Deze laatste is een beetje ver gezocht, maar het blijft de waarheid.

Conclusie: Als we naar opvoeding kijken, hebben games dus zeker wat toevoegen.