Inleiding, door Pepijn

Kinderen gebruiken steeds vaker computers. Of het nu is om te msn'en of om een spelletje te spelen, ieder kind kan het tegenwoordig. Nu is gamen sinds eind jaren '90 steeds populairder geworden. Ik zat als tiener het liefst hele dagen spelletjes te spelen op de pc of mijn grijze playstation(ja erg, ik weet het). Hartstikke leuk natuurlijk, maar het nadeel van dit virtueel spelen is dat het niet echt bevorderend is voor je lichamelijk conditie. Of zoals we dat in Tilburg zeggen: ge groeit op d'n duur dicht. Ik kreeg last van overgewicht doordat ik alleen maar een luie stoel zat (of lag).
Inmiddels zit ik nog steeds vast op dezelfde stoel, maar dat heeft niet veel met het spelen van spelletjes te maken. Dat moet voor school. Het overgewicht is overigens grotendeels verdwenen, mocht je dat interesseren. Ik dwaal af... Natuurlijk volg ik nog steeds wat er gebeurd in de gameindustrie. Ik vind het nog steeds erg interessant om te zien wat voor nieuwe ontwikkelingen steeds ontstaan. Wat me hieraan opvalt, is dat het grote publiek, de mainstream gamers als je wilt, aangesproken worden op een heel nieuwe manier. Ze spelen niet langer vanuit de luie stoel, maar staan complete workouts in de huiskamer te doen sinds de komst van de EyeToy voor de Playstation 2. De komst van de nieuwe Nintendo Wii doet er nog een schep bovenop... Of eigenlijk ernaast, want het principe van de Wii is natuurlijk heel anders dan dat van de EyeToy. Spelers besturen spellen voortaan niet meer met twee handen, maar met het hele lichaam.
Op deze feiten heb ik een stelling gebaseerd:

Gamen is gezond!

De komende tijd ga ik deze stelling onderzoeken. Mocht iemand dit lezen, ik zou het leuk vinden als je een reactie achter laat. Wat vind jij van deze stelling?